--
همگی به صف ایستاده بودند. تا از آنها پرسیده شود .

 نوبت به او رسید. از او پرسیدند : دوست داری روی زمین چه کاره باشی؟

گفت : میخواهم به دیگران یاد بدهم.

پذیرفته شد.

چشمانش را بست.

 باز کرد. دید به شکل درختی در یک جنگل بزرگ در آمده است.

 با خود گفت : حتما اشتباهی رخ داده . من که این را نخواسته بودم.

سالها گذشت...                            روزی داغی اره را روی کمر خود حس کرد.

با خود گفت : و این چنین عمر به پایان رسید و من بهره خود را از زندگی نگرفتم.

با فریادی غمبار سقوط کرد.

با صدایی غریب که از روی تنش بلند می شد ، به هوش آمد.

حالا تخته سیاهی بر دیوار کلاسی شده بود.
--