--

  السلام علیک یا ابا عبدالله

.....…………………………………

تو غایت عشقی و عشق؛با نام تو زنده است که امیر لشگر و ساقی تشنگانت ابوفاضل(ع)و وارث رهروی راه عشقت سیدالساجدین(ع) عشق را تیمار بودند..

عشق به تو در کالبد خاکیمان ریشه دوانده و جزئی از وجود ناچیزمان گشته است!!

*ای عشق عالی!؟

- ولادتت بهانه ای بود برای رشد و شکوفایی سبزه زار بوستان اسلام.

- ولادتت چشمه ای بود برای سیراب نمودن تشنگان عشقت.

- ولادتت هوایی تازه بود برای تنفس تمامی عشق.

- ولادت فرزند و برادر بزرگوارتان ادامه دهنده راه عشق تو و وصال یار بود.

فرزندی که ماند تا راه پرخطر عشق الهی ات را به ارث بگذارد..

و برادری که تمام عشق را میتوان در او جستجو کرد ؛ عشق او به عشق والای تو..

ولادت با صفایتان را به محضر فرزند غایبت تبریک گوییم...

آرزومندیم روزی باشیم که این جشن بزرگ و با برکت را با ایشان به سرور بپردازیم ..

آمین

در آن نفس که بمیرم در آرزوی تو باشم

بدان امید دهم جان که خاک کوی تو باشم

--
یا علی؛نامت ثبوت قل هوالله احد
نام تو ؛نقش نگین, امر, الله صمد
لم یلد از مادر گیتی و لم یولد؛چو تو؛
لم یکن بعد از نبی مثلت ؛له کفوا احد
--

--

ای که مرا خوانده ای...؟

راه نشانم بده ..

--

زندگی مثل ویندوز میمونه،اکثر وقتا قاطی داره.ولی خب؛بعضی وقتا هم خیلی خوبه!بخاطر لحظه های خوبش؛لحظه های بدش رو بیخیال شو!

زندگی مثل ویندوز میمونه؛اگه ازدواج کردی و هی تو زندگی Hang کردی؛زرتی Reset نکن و راه بیفت سمت دادگاه خانواده!بعضی از DLLها مال زندگی مجردیه؛اوناروبا DLL های متاهلی عوض کن!شب نشینی با رفقا؛ای میل بازی و شاید هم وبلاگ نویسی رو اگه لازم باشه باید تعطیل کنی(این یکی رو دیگه نه!).بعضیاش موجوده؛با نگاهی دقیق به زندگی دیگران؛میتونی اونارو Download کنی.ولی بعضی دیگه رو باید خودت بنویسی؛بهتره بگم خودتون!

خلاصه باید خودتو سازگار کنی ...

بعضی وقتا باید خودت رو بزنی به Hangبازی!(بخونید خنگ بازی)تا زندگی به اون سختی که هست به نظر نرسه!یه وقتایی لازمه بخاطر شرایط؛Setting Regionalت رو عوض کنی!میدونی که کجا باید دنبالش بگردی تو Control Panel.

زندگی مثل ویندوز میمونه؛بعضی وقتا لازمه یه سری آدما رو از زندگیت Remove کنی و در عوض یه سری دیگه رو Add کنی!اونایی رو Add کن که مصداق این شعرند:

((دوست تو باید از تو به باشد  

 تا تو را عقل و دین بیفزاید!))

...

ولی مهم تر از همه اینه که زندگی مثل یه وبلاگ میمونه؛باید طوری بنویسیش که همه جوره بشه خوندش!Format نوشتن خیلی مهمه!اگه طوری زندگی کنی که فقط خودت حال کنی،خیلی زود دودش میره تو چشم خودت!مثل وبلاگی که فقط صاحبش میتونه اونو به شکل مطلوبی ببینه ! یه Format  باحالی برای زندگیت انتخاب کن که بشه الگو برای بقیه !

یه Format جهان شمول یه Unicode !

ولی زندگی مثل شعر هم هست!حرف آخر اینکه :
((زندگی آتش گهی دیرینه پا برجاست
گر بیفروزیش؛ رقص شعله اش از هر کران پیداست؛ورنه خاموش است ؛ خاموشی گناه ماست!))

--

.::مکتوب::.