ای فرزند آدم ...

دل تو حرم من است،
چگونه در حرم من بیگانه را راه می دهی؟

جان تو منزلگاه عشق من است،
چگونه در این منزلگاه محبت دیگران را پذیرایی می کنی؟

وجود تو فرش قدمهای یاد من است،
چگونه یاد غریبه ها قدم بر این فرش می نهد؟

به من اعتماد داشته باش.
از مـن مگـریز،
زبانت را با نام من،
دلـت را بـا عشـق مـن
و قلبت را با یاد من تازه کن.

من دوست آن کَسَم که دوستم بدارد،
من همنشین آن کسم که با من بنشیند،
من هـمـدم آن کسم که با من مأنـوس شود.

ای فرزند آدم ...
من همدم آن کسم که همراهم باشد.
پس به سوی کرامت و مصاحبت من بشتاب
و با من انس بگیر تا با تو انس بگیرم.

مرا انتخاب کن تا من هم تورا برگزینم.
از من بپذیر تا من نیز از تو بپذیرم و در محبت به تو شتاب کنم .